sobota, 12 czerwca 2010Zupa bagienna
Moja pierwsza zupa bagienna wyszła nieziemsko smakowicie. Kolor równie udany. Zdjęcia zamieszczę jutro z samego rana, w ramach przerwy od "gadania do siebie" (niestety mój Ł. rozumie tylko język programisty, a niderlandzki to dla niego drugi niemiecki, więc rozmawiać muszę sama ze sobą).
Edit ---> i są zdjęcia (nie z samego, ale wciąż rana 11:44)
Przepis znalazłam tu (świetny blog z najlepszymi jak dla mnie-amatora przepisami) A co do innego rodzaju osobistej właściwości. Czasem bycie dla samej siebie sprawiaja tyle trudności i dziwnych konsekwencji, że chyba lepiej nie zaczynać takich zimowych snów, a szkoda. Człowiek zaczyna złościć się na lepsze relacje innych i jest zmęczony na starcie. Wracam do nauki. A gdyby tak... zjeść cały świat na raz dwa trzy? 
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Diabolopomidoro w roli szpiega u:
Kulinarnie i nie tylko...Trochę mody
Pajacyk
diabolopomidorowy świat
|  |
zupa bagienna - intrygująca nazwa:) już zdążyłam obadać treść przepisu, wydaje się szybka do przygotowania. A jak smakuje? podałaś ją z jakimiś grzankami, czy innym dodatkiem? a co do gadania do siebie - mój fanatyk rowerowy też nie bardzo "interesuje" się pisaniem mojej pracy...wspiera, ale z bezpiecznej odległości;) więc nie jesteś sama. Czasami taka samotnia z samym sobą jest strasznie męcząca...
OdpowiedzUsuńzaraz kończy się rano :P
OdpowiedzUsuńTo muszę koniecznie spróbować jak smakuje zupka, a stemplowanie na materiałach (len itp) na razie jest mi obce, ale i na tą technikę przyjdzie czas:) pozdrawiam serdecznie
OdpowiedzUsuńNie musisz rozmawiać sama ze sobą, wystarczy przejść parę kroków do mojego strasznego wszechświata (bałagan Cię odstręczał, tak? Ty pedan...;p)
OdpowiedzUsuńPotwierdzam, zupa była rozkoszą podniebienia. A lepsze relacje innych? Nie ma lepszych, są tylko te lepiej kamuflujące się.
Ja do nauki nie wracam. To ona wraca do mnie i mnie dopada znienacka :-(
A może po prostu nie masz ochoty zaczynać?
OdpowiedzUsuńCzasem takie zmiany się dzieją, są naturalną koleją rzeczy. Życie się pozmieniało... :-) Ot, taka blogowa znajomość :-)
smakowicie!
OdpowiedzUsuń